Ο σύγχρονος χορός γεννιέται την δεκαετία του 1950 και γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλής στις Η.Π.Α και την Ευρώπη. Οι τρεις πιο σημαντικοί χορογράφοι στην εξέλιξη του ήταν οι Martha Graham, Merce Cunningham και Lester Horton. Το είδος αυτού του χορού, αποτελεί ένα κράμα μπαλέτου (λυρικού και κλασσικού), τζαζ, μοντέρνου και μεταμοντέρνου χορού που αναδύεται σα μια αντίδραση στην αυστηρή και δομημένη φύση του μπαλέτου. Τεχνικά διαπιστώνεται μια τάση συναφούς με το μπαλέτο δράσης στα πόδια και παράλληλα έντονης, καταφανώς επηρεασμένης από το μοντέρνο χορό, κίνησης του κορμού. Με ένα αντισυμβατικό χαρακτήρα, με πληθωρικό το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού και της απελευθέρωσης και με εκρηκτικές εναλλαγές στον ρυθμό και τις κατευθύνσεις, ο σύγχρονος χορός μας αρπάζει, μας γειώνει στο πάτωμα, μας εκτινάσσει και το μόνο σίγουρο είναι ότι τελικά μας συνεπαίρνει.
